புறநானூற்றில் சமூக மேம்பாட்டுச் சிந்தனைகள் முனைவர் வே.சண்முகம்

புறநானூற்றில் சமூக மேம்பாட்டுச் சிந்தனைகள்

                                                                                                                முனைவர் வே.சண்முகம்

            Ãõç¦ÂïVéÍ Ø>Vâ| >twìï^ >ºïÓç¦B kVµs_ அகமாயினும் புறமாயினும் ¶ÅÝç> ïV©Ãç>¼B >çéBVB Øå¤BVï ØïVõئV¿þªì. >M\M>M[ kVµÂçïß ówo_ ஏற்படும் x«õÃV|ïáV_ தோன்றும்  A]B sçá¡ï^ ÄJïÝç>¥D >VÂzþ[Ū. ஆதலான்  Øku¤ \â|D xÂþB\[®, Øku¤ ØîD ka¥D #Fç\BV>_ ¼kõ|D ¨[ÐD உயரிய  Ø夥¦[ பண்டைத்தமிழ் மன்னவர்களும் மக்களும் வாழ்ந்து காட்டியுள்ளனர். ÎËØkVò z½l_ ¸ÅÍ>kìïளும், >V[ ¸ÅÍ> z½ÂzöB ØÃòç\çB ïVÂzD kçïl_ kVµsBçé ØïVõئV¿ï ¼kõ|D ¨[Ãç>¼B ïòÝ>Vï ØïVõ| ÃwºïVéÝ >twìï^ cézÂz ÃB[ >òD kçïl_ kVµÍm^áªì. ¶k«kì kVµÂçïÂz °uÅý >Ý>D ØÄV_çé¥D, ØÄBçé¥D, kzÝmÂØïVõ| cõç\çB© ¼Ã·km¦[ ¸Åì åéD sçwÃk«Vï¡D ÖòÝ>_ ¼kõ|D ¨[Ã]_ ïòÝ>VF ÖòÍm   வளமான சமூகத்தைக் கட்டமைக்க முனைந்துள்ளனர். பண்டைக்காலம் தொட்டு வழக்கில் இருந்த இத்தகைய உயரிய கருத்துக்களை வெளிக்கொணரும் முகத்தான் ² புறநானூற்றில் சமூக மேம்பாட்டுச் சிந்தனைகள் ² எனும் இந்த ஆய்வுக்கட்டுரை அமைக்கப்பட்டுள்ளது.

ÄJï நலD காத்தல்

¶ÅD ¨[Ãm å_sçª. \VÍ>ì BVkòD å_sçª ØÄFB sòDA>_ ¼kõ|D ¨ÐD உயரிய நோÂþuz °uÃ, ¨¹Bkìïçá ïõ| Ö«ÂïD ØïV^ÃkìïáVï ÖòÍm^áªì.     \[ªM[ EÅÍ> gâE ¨[Å  

வெண்கொற்றக் zç¦l[ Wwo_ \Âï^ ÖMB kVµsçª kVµÍ]òÍ>ªì. \[ª[ ØÃuÅ Øku¤Âz ¶ç¦BVá\Vï¡D, வெண்கொற்றக் zç¦ ïò>©Ãâ¦m. Øĺ¼ïV_ ¨ª©Ã|km À] >kÅV> gâEçB z¤©Ãm. ØÄDç\ ¨ª©Ã|km ¼åìç\BVzD. ஆதலால்  ¶ßØÄDç\யான நெறியில் இருந்து முறை >kÅVm gâEAöþ[Å \[ª¼ªபண்டைக்காலம் தொட்டுச்  EÅ©¸Âï©Ãட்டுள்ளா[.

² அறநெறி முதற்றே அரசின் கொற்றம்;
அதனால், நமரெனக் கோல்கோ டாது,
பிறர்எனக் குணங் கொல்லாது,
ஞாயிற் றன்ன வெந்திறல் ஆண்மையும்,
திங்கள் அன்ன தண்பெருஞ் சாயலும்,

வானத்து அன்ன வண்மையும் மூன்றும்
உடையை ஆகி இல்லோர் கையற

                           நீநீடு வாழிய நெடுந்தகை!² ( புறநானூறு,55:10-17)

¨[® ÃVõ½B[ ÖékÍ]çï© Ã^¹ÝmÞEB å[\VÅçª, \ò>MáåVïªVì ÃV½¥^áVì. tÂï Eªxç¦B ¼ÃVì BV窥D, sç«Ím ØÄ_KD >[ç\¥ç¦B z]ç«¥D, Àõ¦ ØïV½ cç¦B ØÃöB ¼>òD, çk« ØåÞ·ç¦B T« \ÅkòD ¨ª åV_kçï Ãç¦ßEÅ©AD cç¦B¼> ¶«· ¨[ÅVKD, ¶«E[ ØÃòç\ ¢cBìÍ> ¶ÅØå¤ k¿kVm g^k¼>¢ ¶ÅD  காத்தல் gzD.

                >D åuzðºïçá ¨õðVm, பிறரைத் >õ½Âï¡D WçªÂïV\_ ¨_¼éVòÂzD ØÃVmkVïச்   Øĺï]ì óöB[ ¼ÃVé ·¦ì ι TE¥D, Økõèé¡ ¼ÃVé >õØðV¹ ØÃVoÍmD, \çw¼ÃV_ ØïVç¦ï^ kwºþ¥D, Ö_çé ¨[® kò¼kVரி_çéØB[® போகுமாறு ÖékÍ]çï© Ã^¹ÝmÞEB å[\VÅ[ ØïV|Ý>V[.  ¶>ªV_ Aékéì \ò>MáåVïªVì,மன்னவனே,  À À|a ïVéD kVµkVBVï ¨[® வாழ்த்தியுள்ளார்.

                .

                ÄV], Ä\B ¼k®ÃV|ïçá ïçáÍm sò©A, Øk®©AïÓÂz ¶©ÃVuÃâ|, ÄJï °uÅÝ >Vµ¡ïçá ïòÝ]_ ØïV^áVm, >V[ ØÃuÅ Îò ØÃVòçáÝ >ªÂØïªÂ ØïV^áVm, >[ åéÝç>© ØÃö>Vï ïò>Vm \Âï¹[ åéçªÂ çï ØïV^ÓD ]BVïD ÄVìÍ> \ª©ÃV[ç\¼B மன்னவனுக்குச் EÅÍ>m ¨[Ãì. இதனை,

² மன்னுக, பெரும! நீயே தொன்னிலைப்
பெருமலை விடரகத்து அருமிசை கொண்ட
சிறியிலை நெல்லித் தீங்கனி குறியாது,
ஆதல் நின்னகத்து அடக்கிச்,
சாதல் நீங்க, எமக்கு ஈத்தனையே!² ( புறநானூறு, 91: 7-11)

¨ÐD ÃV¦_ köகளி_ அதியமானின் ]BVï cðìs窥D,  \[ªk[ WçéØÃu® kVw¼kõ|D ¨ÐD Îáçkl[அன்பு உள்ளத்தையும் காணமுடிகின்றது. Øå_oÂïMçBÝ >V[ cõ¦V_ Àõ¦ ïVéD kVwéVD ¨[Ãç> அதியன் å[z ¶¤Í]òÍmD ¶>çªÝ >V[ cõðVm, >ªm kVµåVçá ïòÝ]_ ØïV^áVm, >[çªs¦ >õ¦tµ káìÝ> Îáçkl[ Ãè EÅÂï, Ã[ªV^ ¶DJ>Vâ½ kVw¼kõ|D ¨ª ¨õè Øå_oÂïMçB ØïV|Ý> Wçé \[ªM[ cBìçkß ·â|þÅm.

                ĺïÝ Ø>Vçï ±_ï¹_ ¼kÍm, ¼ïV_, ¶çk, »ì, å[ت¤BVáì, ïuA ¼ÃV[Å எத்தகைய பொருண்மைகளை  ¼åVÂþÐD ¢¶ÅÂïõ¢ ØïVõ¦ ¼åVÂïமே நிலைப்பாடாக c^ám.

                        ²Ao AźïVÂzD zòçá ¼ÃVé,

Ø\o¡ Ö_ Øĺ¼ïV_ À AźïV©Ã²   (புறநானூறு,42:10-11)

 ¨[ÐD ÃV¦_ ¶½ï^, Ao >[ zâ½ïçá ïV©Ãm ¼ÃVé þ^¹ kák[  >[ z½\Âïçá ïV©Ãk[ ¨[Ãç> í®D¼ÃVm ØÃöB \çéïçá© ¼ÃV[Å BVçªïçá¥D ï¦_ ¼ÃV[® xwºzD >Vçªïçá¥D ØïVõ¦kªVlÐD \[ªk[ >D குடி \Âïçá ïVÂzD xçÅB¤Ím ïVÝ>_ ¼kõ|Dஎன்பது புலப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

 உலகு தழுவிய பண்பு

                உலகமக்கள் ¨_¼éVç«¥D நட்புக்கு உரியவராக, å_ék«Vï WçªÂþ[Å cBìÍ> zðD ÎËØkVòkòÂzD k« ¼kõ|D. எளியோர் என்று BVç«¥D ¨^áV\_, Ãçïk«Vï WçªÂïV\_ cBìkVï \]Âþ[Å ÃõA ¼kõ|D.  ¶Ý>çïB ÃõA ÖòÍm sâ¦V_ åV| x[¼ª®D ¨[Ãç> x[¼ªVìï^ ¼ïV½â| ïVâ½¥^áªì. Ö>னைப்  ¸E«VÍç>BVö[,

               ²BVõ| ÃékVï åç«lé kVz>_

                  BVºïV þBØ«ª sª¡] «Vl[

\Võ¦Øk[ \çªs¼BV| \ÂïÓD W«D¸ªì²  (புறநானூறு,191:1-3).

எனும் புறநானூற்றுப் பாடல் வரிகள் வெளிப்படுத்தி நிற்கக்காணலாம். 

மாந்தர்கள் தங்களுக்Øï[® வகுத்m ØïVõ¦ ï¦ç\ïளாகச்  ØÄFå[¤ ¶¤>_, குடியோம்பல் உள்ளிட்டப் பண்புகள் EÅÍ>ªkVï ØïV^á©Ã⦪. Ãõ¸_ ÖaÍ>kç«¥D, ÃaßØÄV_éV_ #u®Ãkç«¥D ØïV|ç\ï^ ØÄFþ[Å ¶«çÄ¥D åV| \]BVm. οÂï Øå¤ï^ \â|¼\ Îòkçª \]©AtÂïkªVï kVwßØÄF¥D என்பதனை உணர்ந்து பழந்தமிழ் மக்களும் மன்னவர்களும் வாழ்ந்து காட்டியுள்ளனர்.  ¶ÅkVµ¡ ¨_¼éVç«¥D kVw çkÂzD. ¶Ý>çïB kVµ¡>V[ ÃõÃV|ç¦B kVµkVï© ÃB[\«Ýç>© ¼ÃV[® ØÄDç\¥u® sáºzD. ஆதலான் அறம் தழுவிய kVµçkÝ >V[ ØÃöBkìï^ sòD¸ªVìï^. ¶>[ý kVµÍmD ïV⽪Vìï^. ÖÝ>z ¼Ã>t_éV ¶ÅD Ö[çÅB ïVéÝ]uzD ØÃVòÝ>\Vª>Vï ¶ç\ந்து விளங்குþ[Åm.

ÄJïÝ]_ ÎËØkVòkòD ÄV[¼ÅVìïáVïÝ ]ïw ¼kõ|\Vl[ஒவ்வொருவரும் தத்தமது கடமைகளை அறிந்து செயலாற்றுதல்  ¶kEBD. இதனை  cðìÍ> Ãõç¦B >twìï^ ĺï ïVéÝ]_ வளமான kVµÂçïÂz tïß EÅÍ> அடித்தளம் ØïV|Ý]òÍ>ªì. இதனை,

                            ²~[® AÅÍ>òá_ ¨[>çé 寮ª

                              ÄV[¼ÅV[ gÂz>_ >Íç>Âz 寮ª

                            ¼k_k½Ým ØïV|Ý>_  ØïV_éuz 寮ª

                       å[ªç¦ å_ï_ ¼kÍ>ìÂz 寮ª

                             ι®kV^ ¶òÞÄ\D xòÂþ

     ï¹® ¨¤Ím ØÃBì>_ ïVçáÂz 寮ª ²  (புறநானூறு,312:1-6).

எனும்  ÃV¦_ அடிகளின் JéD பண்டைத்தமிழர்களின் kVµÂçï ï_sçB© Ãu¤த் Ø>¹kVï ¶¤ந்துகொள்ள x½þÅm. >VF, >Íç>, ØïV_é[, ¶«Ä[, T«[ ¨ª ÎËØkVòkòç¦B Ø>Va_ ¨[ª ¨[Ãது Ø>¹¡©Ã|Ýதப்பட்டுள்ளது. ¼\KD Ãõç¦B ÄJïÝ]_ >Íç>¥ç¦B Ø>VaKÂz °uÅkV® \ïனும் ~|Ã|Ý>©Ãâ|, ¶>uz °uÅkV® ï_s¥D ¼ÃV]Âï©Ãâடுள்ளm. ¶k«kìïÓÂzöB ï¦ç\ï^ முறையே cðìÝ>©Ãâ|^áª.

உற்றுழி உதவுதல்

                \[ªìï¹[ ØÄB_ÃV|ï^ யாவும் Äx>VBÝ]_ \Vuźïçá °uÃ|Ý> í½Bçk. >M\M> ØÄB_ÃV|ï^ ÄJïÝ]_ c^C¦Vª >VÂïºïçá °uÃ|ÝmD k_éç\ ØÃuÅçk, ¨[Ãç>

உணர்ந்த  ÖéÂþBºï^  பல்லாற்றானும் ÄJï x[¼ªuÅத்திற்க்கு அடித்தளமாக இருந்துள்ளன..  Ö>çª,

                ²>\ÂØïª xBéV ¼åV[ >V^,

            ¸ÅìÂØïª xBKåì cõç\BV¼ª²

¨ÐD ÖáDk¿]l[ AÅ©ÃV¦_ தெளிவுபடுத்துகின்றது.  ¶ï ÖéÂþB\VþB åu¤çðlன்,

                ²¸ÅìÂz ¨ª xBKD ¼Ãì ¶ò^ ØåÞÄØ\V|²

¨ÐD ÃV¦é½çB ¼åVÂzD ¼ÃVm ¸ÅìÂØïª kVµÃk¼« ÖË¡éþB_ kVµ¡ÂzÝ ¼>çk ¨[® பழந்தமிழ் இலக்கியங்கள் ko¥®Ýmkç> ïVðx½þÅm.

\Âï¹[ kVµ¡D, >Vµ¡D ¶k«kì kV¿D WéÝç>© ØÃV®Ý>m. ¨[Ãç>  

உணர்த்த விரும்பிய ÎáçkBVì,

                ²åV¦V  ØïV[¼ÅV; ïV¦VØïV[¼ÅV;

            ¶kéV ØïV[¼ÅV; tçÄBV ØïV[¼ÅV;

            ¨Ëka å_ékì g¦kì

¶Ëka å_çé; kVaB W鼪!²  (புறநானூறு,187:1-4)

¨ÐD ÃV¦_ ¶½ï¹[ JéD தம் உள்ளக்கிடக்கையை வெளிப்படுத்தியுள்ளாì.

Îò åVâ½_  åuÃõAD, åuØÄB_களைச் செய்யும் குணமும் cç¦B g¦kìïçá çkݼ> ¶Í> åVâ½uz åéxD Aï¿D cõ¦VzD. káÝ]uzD ¶kìï¼á ïVð«\Vþ[Ūì. g>o[ \Âï¹ç¦¼B åuÃõAï^ EÅÍ>V_ åV|D EÅÂzD, káD ØîD ¨[Ãm z¤©A. Ö>çª,

                ²ïVâEÂz ¨¹B[ ï|ÞØÄV_é[ ¶_鼪_,

            *Âí®D \[ª[ WéD²

¨ÐD zżáV| ΩA ¼åVÂþ[ åVâ½[ åéD ¶Í>ந்த WéÝ]_ kV¿D ÄV[¼ÅVìïçáß ÄVìÍm^ám ¨[Ãm Ø>¹¡.

 நல்லாட்சிக்கு ka

                ¶«EBo_ ¼åìç\¥D #Fç\¥D ¼kõ|D. ¶©¼ÃVm >V[ ¶«çÄ å¦ÝmD ¶«EB_kV]ïáV_ \Âï^ å[ç\ ØÃÅ x½¥D. ØÃVm\Âï¹[ åé[ ïò>Vm å¦Ý>©Ã|D gâElçª, \Âï¼á >ºï¹¦D c^á kVÂz ¨[Å g¥>Ý>V_ TµÝmkì.  ¶«· ÖBÍ]«D ÖBºï© ØÃVò^ tï xÂþBD.  ¶Í>© ØÃVò^ \Âï^ >òD köBVï ¶«·Â ïòÆéÝ]_ ¼ÄòD. ¶Ý>çïB kölçª xçÅl_éV\_ ¶]ï\Vï© ØÃuÅV_ \Âï^ ØÃömD ÃV]Âï©Ã|kì.இதனை,

                ²ïVF Øå_ ¶®Ým ïkẠØïV¹¼ª,

            \V WçÅ¡ Ö_émD Ã[ åVâz gzD,

            ±® ØÄF glÐD >tÝm© AÂz c輪,

             ¶¤¡ç¦ ¼kÍ>[ Øå¤Bm ØïV¹¼ª

            ¼ïV½BVÝm åV| ØÃöm åÍmD

            Ø\_oB[ þwk[ gþ²                             (  புறநானூறு,184:1-6)

என்னும் பாடலடிகளின் வாயிலாக வெளிப்படுத்துவதுடன் தமிழ் மன்னவர்களை ஆற்றுப்படுத்தி Ø天Ã|Ýதியுள்ளாì ¸E«VÍç>BVì ¨ÐD Aékì.  ÖÍØå¤ï^ BV¡D ¨ÂïVéÝmD ¨ÍåV⽪òÂzD ØÃVòÍmD Øå¤ïளாக c^áª.

                \M> Öª k«éVu¤_ tï c[ª>\Vï© ¼ÃVuÅ©Ã|D åâA tï¡D AM>\Vªm.  \M> cÅ¡ï¹_ ¼\DÃâ¦m.  ÖÝ>çïB EÅ©¸uzöB åâA í¦V åâÃVï \V¤ kòD Wçé còkVþ¥^ám. åâ¸[ åDÃïÝ>[ç\ æ«aÍm kòkm ïõí|.  ÖÍ> åâA z¤Ý> EÍ>çªØB_éVD Äºï© Aékìï^, ]òk^Ókì x>éVªkìï^ Ø>V¦ºþ Ö[® kç«l_ >tµ ÖéÂþB© Ã禩ÃVáìï^ EÍ]Ý]òÂþÅVìï^.

AÅåVûu¤_ å_KòÝ]«[,

            ²sçáÃ>ß æ¤¦D ¼åVÂþ, kçá ï]ì

            k_E ØïVõ| ¶çá \_ï çkÂzD

            ¨oxï[ ÅçªB «Vþ, c^á>D

            ká[ko c®ÂzD cáD ÖéVἫV|

            ÖçBÍ> ¼ïõç\ Ö_éV þB¼«V!²             (புறநானூறு,190:1-5).

எனும் பாடலடிகளின் வாயிலாகக் கூறும்போது, ¨o >[ xBuE¥¦[ å[z sçáÍ> Øåuï]ìïçáக் கொண்டுவந்து >ªm kçál_ ¼ÄtÂzD.  ÖËkV® ØÄ_kÝç>¥D E®ï© Ãu¤ß ¼ÄtÝm kV¿D c^áம் tz] Ö_éV> ÖB_Aç¦Bk¼«V| ¼ïõç\ ØïV^á ¼kõ¦VD ¨[þÅVì. ¼\KD ïVâ|© Ã[¤ >[ Ö¦©ÃÂïݼ> >V¼ª TµÍm ÖÅÍm þ¦Í>VKD Ao ¶>çª cõðVm.  \VÅVï© ØÃöB ï¹® ké©AÅݼ> TµÍ]|\V® TµÝ]© ¸[ ¶>çª cõbD ÖB_Aç¦Bm ¨[þÅVì. ÖÝ>çïB >®ïõç\ cç¦Bk¼«V| ¼ïõç\ ØïV^á ¼kõ|D ¨[®ம்  ¶¤¡®Ýmவதைக் காணமுடிகின்றது.

                ÖÍ>© ¯¡éïD, \Âï¹_, å_ékìï^ yBkìï^ ¨[Å ¶çªkç«¥D >Vºþ ØïVõ| WuþÅm.  Ökìï¹_ BVì cBìͼ>Vì ¨[Ãç> ï¦K^\VFÍ> ÖáDØÃòk¿] ¶ç¦BVáப்படுத்திக் காட்டியுள்ளார். ÖÍ]«ìÂzöB ¶tµ>D þ禩Ã>VlÐD tï ÖMm ¨[® ¨õèÝ >MBVï cõðV>kì xMséì.  mÞÄKD Öéì. ¸Åì ¶Þ·km ïõ| >VxD ¶ÞE kVáVlò©Ãk«_éì. Aïµ ¨M[ clòD ØïV|©Ãkì.  ÃaØBM[ céz¦[ ØäÐD ØïV^áéì.  ¶Bìséì.  Ök¼« cBìͼ>Vì gkì.  Ö>uz ïV«ðD,

²>\ÂØïª xBéV ¼åV[>V^

¸ÅìÂØïª xBKåì cõç\BV¼ª²

¨ª பண்டைத்தமிழர்கள் >ªÂØïª kVwVm ¸ÅìÂØïª kV¿D ÖB_Aç¦Bk«V>éV_ ÖÝ>zÝ >z]çB© ØîþÅVì ¨[Å Äºï© Aékö[ ïòÝm ïVéßówçé >ª>VÂþ ØïV^ÓD ·Båéß EÍ>çªBVáìïçá நன்றின்பால் Ø天Ã|ÝmD தன்மைத்தாய் ¶ç\Ím^ám.

மறத்திலும் அறம் காத்தல்

ÃVõ½B[ Ã_BVïÄVçé xmz|t©ØÃòk¿]çB, Øåâ½Dç\BVì ÃV½B AÅ©ÃVâ½_ ¼ÃVö[ ØïV|ç\loòÍm g, gWïì ÃVì©Ãª\Âï^, ØÃõ½ì, ¸è¥ç¦¼BVì, \塚î ØÃÅVì x>o¼BVì séÂï©Ã¦ ¼kõ½Bkìï^ ¨[® Ø>VzÝm í®D WçéçB ïVð x½þ[Åm.

²g¡D g[ ÖBuÃVì©Ãª \VÂïÓD,

            ØÃõ½òD ¸è¥ç¦XòD, ¼ÃèÝ

            Ø>[AéD kVµåìÂz ¶òºï¦M ®ÂzD

            ØÃV[¼ÃVu A>_kç«© ØÃÅV ¶ yòD,

            ¨D ¶DA ï½s|mD OD ¶«õ ¼Äìt[ ¨ª

            ¶ÅÝ>V® OkKD ¯âçï \ÅÝ][²    (புறநானூறு,9:1-6).

¨[ÐD ÃV¦é½ï¹[ JéD x[ ¶¤s©Aß ØÄFm ¼ÃVì Ø>V¦ºï© ØÃu®^á >[ç\ AéªVþÅm. ØÃVm \Âïçá ïV©ÃVuÅ x[ ¶¤s©A ØÄFkm ¨[Ãm Îò x>[ç\BVª ¼ÃVì ¶Å\Vï ¼\uØïV^á©Ãâ|^ám.. ÖÝ>z ¶ÅÝ][ káìßEçB ¢åõÃV_ ÷¼k, mÅÍ>Vì, ØÃõ½ì, ÃVéì, ÃVì©ÃVì ¨[ÃVª, {D¼Ã[ ¨M[¢ ¨ªkòD ækï EÍ>V\èl[ ïòÝmÂïáVKD Ø>¹BéVD.

                ஈண்டு ÃVì©ÃVì ¨[ÐD ØÄV_ ¨Ë¡lìÂzD ØÄÍ>õç\ ¯õئV¿zD ¶Í>ðç«Â z¤ÂzD ¨ªÝ >tµ ØéÂEï[ í®þÅm. g>o[ >[Ц[ ØÃVò¼kVò¦[ \â|¼\ ¼ÃVì å¦Ím^ám ¨[Ãm Ø>¹¡.

 AÅxmþ⼦Vç«த் m[A®Ý>Vç\

                ¼åòÂz ¼åì W[® ¼ÃVì ØÄFB guÅVm ¶ÞE {½BkìïçáÝ m[A®Ýக்கூடாது ¨[Ãm ĺïïVé© ¼ÃVì Øå¤BVï இருந்துள்ளது. >ªÂzÝ ¼>Vu¼ÅV½Bk[ *m Ãç¦çB ஏவாமல், படைக்களங்களை ¨¤BV\_ ¶k[ தனக்குப் புறxmகிடுவதைப் ÃVìÝm åçïயாடுவர்.இதனை {«D¼ÃVþBVரின்,

                ²¼kÍms| s¿Ý #m gºz ÖçÄ©Ã,

            ±éö \Vçé ó½ ïVo[,

            >tB[ kÍ> x]éVá[

            ¶òÞÄ\Í >Vºþ x[M[ ØŤÍ>

            Îòçï lòD¸ðÝm ¨l® tçÅBVïÝ

            ]öÍ> kVFkV^ ]òÝ>V    

            >ªÂþöÍ >V窩 ØÃBìAÅD åz¼\²       (புறநானூறு,284:2-8).

எனும் பாடலடிகள்  Ø>¹¡Ã|Ýதக்காணலாம்.    Öப்பாடலடியில் kòD ¢>ªÂþöÍ>V窩 ØÃBìAÅD åz¼\¢ ¨[Ãm ¼>Vu¼ÅV½Bk窩 ÃVìÝm \Âï^ ¨^¹ åzkVì ¨[Ã>V_ ¶k[ *m ¶DA ¨FB©Ã¦s_çé ¨[Ãm cðìÝ>©Ãâ|^ám.

                ¼Ä«\V[ ØÃò޼īéV>[, ¼ÄVw[ ïöïV_ ØÃòkáÝ>VЦ[ ¼ÃVì ØÄF>V[. >\Âz °uÃ⦠Aõçð¥D, AÅ©AõðVï¼k ïò] åVðxD mB«xD cu® k¦ÂþòÍm clì mÅÍ>V[ ¨[Ãç> ïwVÝ>çéBVì ¨[Å Aékì,

                ²>[ ¼ÃV_¼kÍ>[ x[A z¤Ým -¨¤Í>

            AÅ©Aõ åVè, \ÅÝ>çï \[ª[

            kV^ k¦ÂþòÍ>ª[ ~ºz

            åV^ ¼ÃV_ ïaBé, QVlu®©Ãï¼é²   (புறநானூறு,65:9-13).

¨ÐD Ö©ÃV¦é½ï¹[ JéD, ïöïVuØÃòkáÝ>V[ AźïVâ|kVì ¼\_ ¶DA ¨FB \Vâ¦V[ ¨[ÃmD, ØÃò޼īéV>[ ¼ÃVö_ AźØïV¦V[ ¨[ÃmD Öò ØÃò\[ªìï¹[ T«Ý][ ØÃòç\çB ¢x[A z¤ÝØ>¤Í> AÅ©Aõ åVè¢ ¨[Å ¶½l[ JéD cðìÝதக்காணலாம்.

                ¼ÃVö_ AźØïV|Ý>_ ÖaÍ> ØÄBéVï¡D ¶ËkV® AÅ xmþ⼦Vì *m kV¼áVß·>_ ¶Å¼ï¦Vï¡D ïò>©Ãâ|^ám.¼ÃVì T«ì AźØïV|©¸[ ØÃõ½ì åçï©Ãì, åVbkì ¨[Å ïòÝç>© ¸½ ï¹u® BVçªï¹[ Wçéï¹_ çkÝm í®kì.

                ¼ÃVöu ¸[M¦KD xmz ïVâ¦KD xmþu AõæKD åVðÝ>Âï ØÄB_ïáVï ¼k® ¨Í> åVâ| ÖéÂþBºï¹KD íũæs_çé. ¼ÃVö_ ¸[Mâ|© ¸[A >VÂz>_ ¼ÃVì T«ìÂzöB >Í]« Øå¤BVï¡D ¸Å åV|ï¹_ >uïVéÝ]KD ïò>©Ã|D Wçél_, >tµ ÖéÂþBºï^ ¶ÅÝç>¼B பாடுபொருளாகக் ØïVõ|^áª.

தொகுப்புரை:

Ãé±® gõ|ïÓÂz x[¼Ã céïD ¨_éVD μ« »ì ¨[®D, kV¿D \Âï^ ¨_éVD cÅsªì ¨[ÐD c[ª>\Vª EÍ>çªçB sç>Ý> பெருமை தமிழ் இலக்கியங்களுக்கு உண்டு.

               

                ÃV«>© ¼ÃVì å¦Í> ïVéÝ]_ ØÃòÞ¼ÄVu® c]BÞ ¼Ä«éV>[ Ø>[ªïÝç> gâE ØÄFm kÍm^áV[. >ªm gâE©Ã«©A ¼ÃVì WïµÍ> Ö¦Ý]uz ¶õç\Ý>VF ÖòÍ>>V_ å|¡Wç饦[ W[® cðçk kç«BVm kwºþ¥^áV[.  Ö[® nÂþB åV|ï^ Äçà ØÄF¥D ÃèçB Ö«õ¦Vl«D gõ|ïÓÂz x[¼Ã ØÄF>k[ >tµ ¼kÍ>[ ¨[ÃmD, ëÍmÃ⦠gâEçB ØïVõ| AmkòkVF cç¦B åVâç¦ß ØÄDç\BVï, céïD sBÂzD kõðD ka å¦Ý]¥^áV[ ¨[ÃmD Aé©Ã|þÅm.

                z®Wé \[ªìïÓ^ AïµØÃuÅ ¶]B[, Îáçk åâA céï¤Í>  ØÄF].  ¶«ÄÐD, AékÐD cBìÍ> EÍ>çªï¼áV| åâAÅ¡ ¯õ| ÄJïÝç> ïVð å[ç\ïçáß EÍ]Ý]òÂþ[Ūì. ¶¤¡ç«ïçá ¶«ÄÐÂz >zÍ> Ä\BÝ]_ kwºzþ[Å ØÃV®©¸_ ¶[çÅB Aékìï^ >D ÃèçBß ÄöBVï ØÄF]òÍ>ªì. 

                நாடும் நாட்டு மக்களும் உலகு தழுவிய பண்புகளுடன், அறத்தின் துணையைப் பற்றி, அல்லனவற்றைக் கடிந்து, நன்றின் பால், அறத்தின் பால் மனம் செலுத்தி, மறத்திலும் அறம் காத்து சமூகத்தின் மேம்பாட்டைக் காக்கும் அயராத சிந்தனையுடன் வாழ்வதற்குச் செவ்வியல் இலக்கியங்கள் பல்லாற்றானும் துணை நின்றுள்ளன என்பது தெளிவு.